Historical Constellation, tarihsel olayları, kolektif hafızayı ve kuşaklar arası aktarımı; bedenin bilgisini, alanın fenomenolojisini ve ilişkisel düzenleri bir araya getirerek anlamaya çalışan bir yöntemdir. Tarih yazımının analitik bilgisini sezgisel algıyla, mekânın sessiz hafızasıyla ve temsil temelli okumalarla buluşturur.

Ve aslında amaç, tarihte “ne olduğunu” yeniden anlatmak değil; o olayların bugün bizde nasıl yaşadığını, hangi bağların hâlâ taşındığını ve toplumsal hafızanın içimizde hangi şekillerde varlığını sürdürdüğünü görünür kılmaktır. Bu çalışma klasik aile dizimi değildir; aksine, etik ve teorik bir temele dayanan tarihsel-sistemik bir bakış açısıdır.

Yıllar boyunca tarih yazımı, hafıza teorileri, ötekileştirme, azınlık oluşumu ve ulus-devlet kimliği üzerine çalışırken; milliyetçiliğin nasıl yavaşça ırkçılığa dönüşebildiğini ve kimliklerimizin nasıl inşa edildiğini araştırdım. Fakat 2013’te ilk kez Ortadoğu’ya ve Filistin’e gittiğimde, ardından Afrika kıtasında seyyah olarak dolaşırken şunu fark ettim: Tarih yalnızca okunan ya da analiz edilen bir şey değil; aynı zamanda bedende taşınan, kuşaklar boyunca aktarılan, kimi zaman sessizce büyüyen bir hafıza biçimi.

Ve bu farkındalık, akademik bilgilerimle içsel sezgimin birleştiği ilk andı. 2013’te kurduğum tarih atölyeleri ve 2016’da tanışıp yıllar içinde derinleştirdiğim aile dizimi yöntemi de birbirine eklenince; sonunda hem araştırmacı yönümü hem fenomenolojik duyarlığımı hem de sistemik bakışımı taşıyan “Historical Constellation” ve “Historical Constellation Method” ortaya çıktı.

Bu yöntem, benim için hem tarihin dışarıdan okunan bir bilgi olmaktan çıkıp içerde hissedilen bir deneyime dönüşmesi, hem de bireysel hikâyelerle kolektif hafıza arasında yeni bir köprü kurulmasıdır.